D-day
Door: Jeroen, Hans, Wim en Eric
Blijf op de hoogte en volg Diepgang
20 Maart 2014 | Spanje, Las Palmas de Gran Canaria
Ja medelezers, D-day. Vandaag de laatste dag waarbij we alleen maar water zien, niets dan water. Het ziet ernaar uit dat we de oversteek in drie weken en een paar uur gaan volbrengen. Saint Lucia ligt nu ik dit schrijf nog zo'n 180 mijl voor ons en de Gribfiles geven 13 tot 15 knopen Oosten wind op. Met een gemiddelde snelheid van ongeveer 6,5 mijl per uur zijn alle ingrediënten voor een 'smooth landing' op Saint Lucia (Rodney Bay) aanwezig.
Maar eerst vandaag. Vanmorgen hebben we weer hard gewerkt. Vannacht waren de sluitingen van de Genuaboom losgeschoten waardoor we in het donker de boel weer vast moesten zetten. Dit ging prima, maar vanochtend bleek dat er toch wat lijnen gedraaid zaten dus.. juist, aan het werk! De boom staat snel al weer netjes en we gaan als de brandweer. Nog even de motor gedraaid voor de nodige elektra en toen aan de koffie. Want zoals het spreekwoord zegt, na gedane arbeid is het goed koffie drinken. Daarna het dagelijkse douche spektakel. Iedere dag weer hoor je kreten over het dek gaan zoals: "Ohhh. hmmm. heerlijk, echt lekker.." We genieten stuk voor stuk van de heerlijke omstandigheden, buitentemperatuur 29 graden, zeewater temperatuur 28 graden, ja wat wil je nog meer. Na de zoutwater douche even lekker met zoetwater afdouchen en opdrogen in het zonnetje. Vandaag hebben Wim en ik dit ritueel in de middag nog maar een keer herhaald omdat we de 'pannenkoeken-mit Käse überbacken-bakkerslucht' van ons af wilden spoelen (of zochten we naar een excuus, Wim?).
Dan ontstaat er een probleem. We zien dat we iets uit koers lopen en dat we eigenlijk moeten gijpen. Maar gijpen betekend Genuaboom naar de andere kant, dat betekend werk en dat betekend weer zweten. We laten het maar even zo. Vanavond moet toch het grootzeil weer naar binnen, dan kunnen we net zo goed vanavond die gijp maken.
Ja en dan de nacht weer in. De laatste nacht met reguliere wachten. Morgen zien we voor het eerst weer land. Benieuwd hoe dat voelt. Aan één kant kijk ik erg naar uit maar er is ook een stukje in me dat zegt: "Jammer dat de oversteek voorbij is morgen." Het vooruitzicht van een koud glas bier op een terrasje in de zon en een barbecue in een baai met vers gevangen vis is ook wel aantrekkelijk. We gaan wel zien hoe zwaar het leven wordt na vannacht, zwaar leven, heel zwaar leven..
Dus echtgenotes, morgenavond kunnen jullie een telefoontje verwachten. Dan wel van je liefhebbende man die met zubbell zong zeht ik zhouvanzje.. dan wel van de plaatselijke politie van Saint Lucia die de mededeling doet dat er vier euforisch gestemde dronken Nederlandse mannen uit een kroeg op Saint Lucia zijn geplukt die niet meer weten op welk schip ze thuishoren. Vertel ze dan alsjeblieft dat we er niets aan konden doen maar dat we thuishoren op de Diepgang!
Hele dikke knuffels van Jeroen, Hans, Wim en Eric
Maar eerst vandaag. Vanmorgen hebben we weer hard gewerkt. Vannacht waren de sluitingen van de Genuaboom losgeschoten waardoor we in het donker de boel weer vast moesten zetten. Dit ging prima, maar vanochtend bleek dat er toch wat lijnen gedraaid zaten dus.. juist, aan het werk! De boom staat snel al weer netjes en we gaan als de brandweer. Nog even de motor gedraaid voor de nodige elektra en toen aan de koffie. Want zoals het spreekwoord zegt, na gedane arbeid is het goed koffie drinken. Daarna het dagelijkse douche spektakel. Iedere dag weer hoor je kreten over het dek gaan zoals: "Ohhh. hmmm. heerlijk, echt lekker.." We genieten stuk voor stuk van de heerlijke omstandigheden, buitentemperatuur 29 graden, zeewater temperatuur 28 graden, ja wat wil je nog meer. Na de zoutwater douche even lekker met zoetwater afdouchen en opdrogen in het zonnetje. Vandaag hebben Wim en ik dit ritueel in de middag nog maar een keer herhaald omdat we de 'pannenkoeken-mit Käse überbacken-bakkerslucht' van ons af wilden spoelen (of zochten we naar een excuus, Wim?).
Dan ontstaat er een probleem. We zien dat we iets uit koers lopen en dat we eigenlijk moeten gijpen. Maar gijpen betekend Genuaboom naar de andere kant, dat betekend werk en dat betekend weer zweten. We laten het maar even zo. Vanavond moet toch het grootzeil weer naar binnen, dan kunnen we net zo goed vanavond die gijp maken.
Ja en dan de nacht weer in. De laatste nacht met reguliere wachten. Morgen zien we voor het eerst weer land. Benieuwd hoe dat voelt. Aan één kant kijk ik erg naar uit maar er is ook een stukje in me dat zegt: "Jammer dat de oversteek voorbij is morgen." Het vooruitzicht van een koud glas bier op een terrasje in de zon en een barbecue in een baai met vers gevangen vis is ook wel aantrekkelijk. We gaan wel zien hoe zwaar het leven wordt na vannacht, zwaar leven, heel zwaar leven..
Dus echtgenotes, morgenavond kunnen jullie een telefoontje verwachten. Dan wel van je liefhebbende man die met zubbell zong zeht ik zhouvanzje.. dan wel van de plaatselijke politie van Saint Lucia die de mededeling doet dat er vier euforisch gestemde dronken Nederlandse mannen uit een kroeg op Saint Lucia zijn geplukt die niet meer weten op welk schip ze thuishoren. Vertel ze dan alsjeblieft dat we er niets aan konden doen maar dat we thuishoren op de Diepgang!
Hele dikke knuffels van Jeroen, Hans, Wim en Eric
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
